Δραπετεύουμε από τη ζωή που ζούμε....
από την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα...
από τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις, τα πρέπει που μας βαραίνουνε...
Και είμαστε από τους τυχερούς, εκείνους τους οραματιστές,τους λίγο φαντασμένους και μια σταλιά ονειροπαρμένους, που βρίσκουμε τρόπους να πετάμε μια πιθαμή πιο πάνω από ότι μας κρατάει στη γη.
Δραπέτες για λίγο από τη σκληρή πραγματικότητα-ανήλιαγος βυθός-, για τόσο όσο προλαβαίνουμε να πάρουμε μια ανάσα στον καθαρό αέρα και πάλι ξανά κάτω μας τραβάει ο βράχος που είναι δεμένος στα κορμιά μας.
Στήνουμε χορό
ένα βαλς ή ένα ταγκό
κάθε Κυριακή στις 7
όποιος θέλει και τολμά
επιβάτης μηχανής
ταξιδιώτης
με ή χωρίς
εισιτήριο επιστροφής
....
